18 Nisan 2010 Pazar
vuslata beş kala!...
Bir yerlerden kaçış var da bu gidiş nereye!
Karınca yuvasına gider amma sırtında koca bir yükü,insan vuslat’a gider ya yüreğinde koca bir bohçayla.
Gözündeki yaş yüreğindeki kanın dışa vurulmuşudur oysa…
Öyle bağlıdır ki o yaş o yuvaya tam çıkacakken sıkıca tutunur kirpiklere ,hapishaneden çıkmak isterken demir parmaklıklara tutunan bir mahkum gibi…
Yüreğimi göz yaşıma vurdum göz yaşımı kirpiklerime hapsettim.Tam vuslata varırken.
Yürek hapsolmuş çıkmazken dışarı, onun hayattaki siperi o göz yaşı ise gururundan ödün vermeden öyle bir duruş sergiler öyle tutunur ki demir parmaklıklara tam düşecekken silahını dayar kafasına;
‘YA DURACAĞIM DER HAYATTA YA DURACAĞIM HAYATA ‘TAM VUSLAT’A BEŞ KALA’’
- Esra -
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
7 yorum:
> Esra harika olmuş..yüreine sağlık valla.. ;)
Bencede çok güzel olmuş !
Acayip beğendim bravo:))
teşekkür ederim.beğenmenize sevindim arkadaşlar:)
YA DURACAĞIM DER HAYATTA YA DURACAĞIM HAYATA ‘TAM VUSLAT’A BEŞ KALA’’
haarikaa :)
YA DURACAĞIM DER HAYATTA YA DURACAĞIM HAYATA ‘TAM VUSLAT’A BEŞ KALA’’
haarikaaa :)
esra yazılarının ikisini de okudum gerçekten çok güzel devamını bekliyoruz :)
Yorum Gönder