Yangınlar ortasındayım 37 canla. Uzanıyorum göğe arşın arşın, dilimde türkülerimle. Söylenecek en güzel türküye uzanıyorum… içim rahat bedenim acısa da…
Etimdeki yangının sebebi “sürü” var dışarıda. Sesleri “din elden gidiyor” mu diyor ne? Onların “Din” den anladıklarını ben anlamadım! Sorabilir miyim ki “sizin dininiz ne ?” diye?
Sesleri geliyor ellerinde ateş, yüreklerinde buzla… insanlığın, merhametin, inancın, güzelliğin hatta dinin bile farkında olmadan; dillerinde benim anlamadığım, onların ise anlamını bilmediği bir iki cümleyle…
Ben yanarım, yanmak kafiyse… yasaklı yollar açılacaksa, güzellikler özgür kalacaksa.
Yakın beni savurun küllerimi maviye… tam burada sizin insanlığınızın ve imanınızın yok olduğu ama tarihin pasını üzerinden attığı bu yerde…
Yakın bedenimi, türkümü yakamazsınız ya…
Yakın bedenimi, vicdanları kavuramazsınız ya…
Yakın bedenimi, ben yanarım. Nasıl olsa yanmak lazım aydınlığa çıkmak için…
Yakın bedenimi, bir yangınla binlercesinin doğmasını engelleyemezsiniz ya …
3 yorum:
anlamsız insanlar anlamsızlıklarını arttıracak şeyler yapabiliyor. ve bu anlamsızlıkları anlamsız gözlerle insanları açığa çıkarabiliyorlar. çoklar ne yazık ki... çok beğendim
teşekkür ederim
ben yanarım yanmak kafiyse......Nasıl olsa yanmak lazım aydınlığa çıkmak için! güzel beğendim
Yorum Gönder