28 Haziran 2010 Pazartesi

ekmek

















3 5 elbise içine sıkıştırdılar beni
Taze ekmek kokmak istedim
Sabaha uyanan elleri yeni kokmuş un gibi
Sürülmüş bir acıyım şimdi
Senin olmadığın yerler hayal ettim sonra
Acıkmış insanların olduğu
Ve ben kabullenemedim
Olmadı sana hep aynı kelimeyi sarf etmekten
Söylemek istediklerim hep başkalarında kaldı
Şimdi sana söylüyorum
Derimi saran o elbiselerden kurtulmak istiyorum
Çıplak anadan üryan geliyorum
Utanma kalmadı bak
Ar yok derse biri buna
Doğru
Sende olan bende biten bir birleşmeyle son bulan o izde
Her çizgisel imgede
Seni bana yazan aksi hallerimde
Elimin değdiği her örtüyü bozarım
Ve kızdım ve bildim ki en alındığım noktamdı senin beni doruklara çıkardığın
Daha fazlasını diliyorum
Ve ardına sessiz kalmış bir korku ekliyorum
Bağımlıyım
Damarlarına soktuğun o iğne gibi olmayı dilediğim anlara dönüyorum
Sana bunları hatırlatmaya ramak kala
Duruyorum
Bir caddenin köşesinde
Ellerime gelen ilk damladan sona
Ve beni başa götüren sana
Tekrar edemem beni bir daha
Korkuyorum kendimden
Seni bırakırda gider diye daha fazlasını aldığında
Sen olamazsam diye
Ben yokum burada
Bir çocuk ağlaması duyuyorum
Çocuklar ağlaya ağlaya büyürmüş
Oysa gülen çocuklar da büyür dimi
Adsız kalmış her parmak ucuma
Onların eksik kalmış gülüşlerini ilave ettim
Çırptım onları kimsenin bilmedikleriyle
Ve mayaya gelsin diye sabırla bekledim
Şimdi ekmek olabilirim..

- QueeN -

3 yorum:

Obsesif Kompulsif dedi ki...

Çok güzell.

...QueeN... dedi ki...

teşekkürler..

cimcimecce dedi ki...

40 fırında piş de sonra acıyı anla yanmayı anla bi kez çöpe git sonra bil ekmek olmayı güzel ekmek olup kıymet bilmen sonra..