Issız

Sessizce büyüyorsun kimseye aldırmadan,
rüzgarlar geçiyor içinden şehrinin ama sen büyüyorsun umursamadan..
Giden günün ardından baş başa kalıyoruz yanıp sönen sokak lambaları ışığında
Haykırmak istiyor birileri adını,bozarak sessizliği
Oysa işitmek dahi istemiyorsun sendekileri…
Gülüyor,ağlıyor arada bir de susuyorsunuz
Senden gelenlerle beraber oturup izliyorsunuz olabilecekleri
Umursamaz takılıyorsun ,içindekileri dahi umursamadan


İlkbahar bitip yaz geldiğinde açacağım diyorsun ; ayçiçekleri ile güneşe gülümseyerek
Yaz bitiyor kardelenlere özeniyorsun bu defa onlarla sonbaharın tükenip karlara kavuşduğunda, direncini gösterip kışa gülümsemek…

Ve

Yağmurların arasında kalıyorsun
Islak sacın,başın..ellerin acık dua edercesine
Gökle buluşmak akmak istiyorsun delicesine dalgalarla denizlerle
Büyüyorsun ses çıkarmadan,yer etmeden
Camın önündeki çiçekle tomurcuklanıp,gül ağacı olmayı
Sıra dağların üzerinde,cenin şekli almış bulutlarla oynaşmayı istiyorsun
Her gelen uçakla uçup yeni hayatlara akmayı ama asla değişmemeyi
Bulunmayı arzu ederek kendini saklamayı…
Olabilirliğini test ediyorsun hayatın;en ucunu tutup içinde olarak


Bakamıyorum artık güneşine ve kamersiz gecelerine
Artık istemiyorum hislerini ellerimde tutmayı
Sadece günlerini,gecelerini,senlerini,umutları silip atmayı istiyorum
aynada karşılaştığımda bunu her defasında sana haykırmak isterken
Ne yazık dile bile getiremiyorum…