26 Mayıs 2010 Çarşamba

veda etmeden gitme


Sen ne zaman gitsen sessiz hüzünlerin çöktüğü gündüzler,geceler olur

Maviler birden kararır…

Ellerimde,annesinin en değerli vazosunu kırmış çocuğun mahcupluğu,
Çökmüş gözlerimde yakıcı deniz tuzlarım.

Gelmeden gitmelerin oluyor bazen.Sessizliğe ne vakit bürünsen anlıyorum yine bir şeyler seni uzaklaştıracak yine eski hesaplar dönecek ve sen yine bana sormadan kendin yazacaksın.Satır aralıkların sen olmayacak,cümlelerinse raylarından çıkıp en kestirmeye sapacak,gideceksin sonra hiç veda etmeden sessizliklerinle.

Orda olduğunu biliyorum zifiri karanlıklarda saklandığını.Kapatmıyor artık perdelerin gözlerini…Nasıl olsa gideceksin bu son olsun !

Bu sefer vedalaşalım olur mu ?

Gidişini bileyim en acısını hissedeyim,dönmeyeceğini bile bile sarılmayayım umutlarıma…

Bu sefer vedalaşalım yaşanmamışlarımızla,beklemesinler bizi bu sondu diyelim.Korktuğumuzu anlamasınlar aslında yoktu olamazdı zaten denilsin…Ve bitsin…

Hadi vedalaşalım ve sen git…

-Obsesif Kompulsif-

5 yorum:

melisa dedi ki...

vedalaşmadan önce o zifiri karanlıktakiler gün yüzüne çıksın, eteğinde ki yüreğindekileri -yürekleri varsa- cevaplarını duymaktan korktukları soruları gözlerinin ta içine bakarak sorsunlar senin gözünden okusunlar anlamsız takıntılarının ne kadar da anlamsız olduğunu baksınlar görsünler sonra gidecekse gitsinler......yolları ta fizana kadar çekilip gitsinler

MasqoT dedi ki...

> ''Ellerimde,annesinin en değerli vazosunu kırmış çocuğun mahcupluğu'' mükemmel bir anlatım/aktarım olmuş.. ;)

Obsesif Kompulsif dedi ki...

Ya huyuna ya suyuna demişler anlaşılan pek yakında sende burda yazmaya başlayacan :)
Beğenmenize sevindim efenim ;)

cimcimecce dedi ki...

Orda olduğunu biliyorum zifiri karanlıklarda saklandığını.Kapatmıyor artık perdelerin gözlerini…Nasıl olsa gideceksin bu son olsun !

Bu sefer vedalaşalım olur mu ?

Gidişini bileyim en acısını hissedeyim,dönmeyeceğini bile bile sarılmayayım umutlarıma…

Bu sefer vedalaşalım yaşanmamışlarımızla,beklemesinler bizi bu sondu diyelim.Korktuğumuzu anlamasınlar aslında yoktu olamazdı zaten denilsin…Ve bitsin…

Hadi vedalaşalım ve sen git…

söyleyecek bi söz bile bulamıyorum benim yüreğimden geçenler senin yüreğine ordan da kalemine dökülmüş...mükemmel ve ötesii....

Obsesif Kompulsif dedi ki...

Ne güzeldir aynı duyguları paylaşmak insani duygularımız birbirimize aktarmak.aynen sizlerin yazılarında bende aynı duyguları hissediyorum ve diyorum ki sadece ben değilim bi tek benim kalbim acımıyor sadece ben sevinmiyorum.. işte bu yüzden seviyorum yazmayı ve bi okadar okumayı..Güzel yorumun için teşekkür ederim ;)